Bir azınlık grubuna ait olduğumuza rağmen, herhangi bir ayrımcılığa kapılmadan, bizler her zaBirman kendimizi herkesle eşit tuttuk.
Anayasaya göre, nedense varlığımızın esamesi bile okunmamakta, sanki vatandaşlık numaralı birer gerçek fantomuz...
Geçenlerde hepimiz Nurgül Salimova ve Mustafa Emin olaylarına tanıklık ettik; birileri onlara hak ettikleri revayı değil, çamur içine gömmeye kalkıştılar.
Allah'ım, bu ne biçim bir hazımsızlık, ayrıştırma ve ötekileştirme çabasıydı?
Ya kendi etnik grubundan gönüllü olarak feragat edeceksin, ya da kaybolup gideceksin zihniyeti hakim hala bazı çevrelerde.
Bunca negativizm, kin ve nefret neye yarar ki?
Gazetelerde daha ziyade, her yazının alt tarafındaki okuyucu yorumlarını okumanızı tavsiye ederim. İşte o zaman nelerden bahsettiğim çok daha iyi kavrayacaksınız.
Kırcaali'den bir Türk folklor grubu, birkaç gündür Bursa'da bir sürü festival etkinliklerine katıldı.
Gayet de başarılı buldum gösterilerini. Kıyafetleri olsun, güler ve sevecen yüzle icra ettikleri halk oyunlarımız olsun, buradaki her seyirci tarafından alkışlandı.
Asıl başka bir hususa değineceğim.
Gerek Bursa caddelerinde, gerekse konser salonlarında, Kırcaali Türk Folklor Grubu'nun en önünde bir delikanlı, gururla Bulgaristan'ın milli bayrağını dalgalandırıyordu.
Sadece Türk gençlerinden oluşan bir folklor grubunun fertleri, ülkelerinin milli bayrağına adeta saygı ve minnet duyuyorlardı.
Başka türlü de olamazdı!
Madem ki, milli bayrağımız aynı, vatandaş olarak da, bizler daha ziyade bunca rencide edici hakareti kaldıramayız.
Kimsenin bizden bir üstünlüğü yoktur...
