Dengeler, dengesiz bazen! Hadi, bir kahve yapıp içelim...

Tabii ki, sevmeyenler de olacak; ama önemli olan, bu kısım mı gerçekten hayatınızda?

Bazen iç sesinizle atışırsınız; nedenler, nasıllar…

Bir neden yokken, size karşıcı olan karakterler için sebepler bulmaya çalışır; ama bir türlü bulamazsınız.

Oysa o kıymetsiz duruma kıymet vermek dışında hiç bir şey yapmamış olursunuz...

Neden böyle?

Neden, bu kadar aptalca davranıyor?

Neden, her zaman "ben hiç bir şey yapmadım ki"?

Ne yapmış olabilirim de şu an, bu kötü enerjiye maruz bırakılıyorum?

Hemen çıkın o duygudan, sorun sizde değil biliyorsunuz.

Aslında, o da biliyor; ama boş verin, konu, bu değil şu an!

O enerjiye odaklandığınız her an, kendinize edilen haksızlığa destek vermiş olursunuz.

Yapmayın, gerek yok! Gerçekten gerek yok!

Orkideler, normal toprakta yaşayamaz!

Uymuyor, belli ki, lisanınız; tutmuyor frekanslar...

Hor da görmeden; ama hoş görecek bir yer de kalmamışken sıyrılıp gitmek gerekir o düşüncelerden.

İlle de neden arıyorsanız, gözünüzün üzerinde kaşınız var...

Sizi rahatlatacaksa şayet,

kendinize güvenmeniz rahatsız ediyor olabilir,

seçtiğiniz kelimeler,

yaşam enerjiniz,

yetenekleriniz,

sağduyunuz,

yaşayış biçiminiz,

belki de, gülüşünüz…

Kusurlarınız da dahil buna; ama kimse kusursuz değildir ki!

İnsanların bilinçaltlarında neler olduğunu bilinçüstlerinden anlayamazsınız.

Yormayın kalbinizi! Böyle olmak zorunda değil, belki; ama herkesten aynı algıda olmasını bekleyemezsiniz.

Bazı sebepler gülünç, bazı sebepler gerçek, bazı sebepler sahtecidir.

İnsan, beğendiği şeyi karalamak ister bazen, kötü bir psikolojik rahatsızlık.

Bir erkek çocuğu bile, o saflığına rağmen, okulda beğendiği kız arkadaşının saçını çeker, iter onu.

Bu onu kötü biri yapmıyorsa da kızın gözünde iyi biri de yapmaz.

Dengeler, dengesiz bazen!

Sonuçta, çatışmalar binlerce yıldır var, aşamıyor insanoğlu bazı kavramları.

Çözemiyor, hep bir ego tatmini, hep bir baskın olma hevesi, hep bir üstünlük çabaları, oysa ne kadar zavallı...

Kendi içinde zaaflarının ona yaptığı baskıyla, böyle dışa vurur bir şeyleri.

Bunu, belki de, anlar bir zaman, belki de, hiç anlamaz.

Değil burnu, beyni düşse yere almaz...

Almasın zaten, tam randımanlı kullanamıyor bazen.

Şimdi, günlük yaşamda sürekli küçük girdapçıklar olarak bizi içine çeken, bu duygulara gülümseyerek "merhaba" ve "hoşça kal" deyin.

Barışın o duygularla ve yol verin, bitti gitti...

"kendiniz için, güzel düşleriniz için

zehirli sarmaşıklara değil

çiçekli sarmaşıklara hizmet edin

bu bahçe sizin"

Şimdi artık sizi sevmeyenlere, o güzel enerjinizi alıp yerden yere vurmak isteyen insanlar ve nedenlerine odaklanmak yerine;

"sizi seven değer veren

insani değerlere kıymet verip

bazı şeyleri kafasında çözmüş

ortak dil yaratabildiğiniz

güç alıp güçlendirdiğiniz

duyguları seçin

güneşi gören pencereye gidin

sesi iyi geleni dinleyin

gülümseyeni gülümseteni seçin"

"hayat kısa, kuşlar uçuyor

ve zaman bu kuşlara eşlik ediyor

o yüzden kıymetsiz şeyleri büyütmeyin

kıymetli duygular büyüsün

yeşersin çiçeklensin"

Hadi, bir kahve yapıp içelim ☕️ Elvan

Elvan GÜNAYDIN

Dengeler, dengesiz bazen! Hadi, bir kahve yapıp içelim...

Bazen kendinizi kelebek sanabilirsiniz; ama henüz değilsinizdir

Kendi küllerinden yeniden doğmak...

Kelebek kanadında ahenkle süzülen bir ruh...

Kalbimizin bir köşesi hala buruk acı

Karaçavuş'un esir tutulduğu İskenderiye Kalesi'ni ziyaret ettim

Bulgaristan'da Bir Türk: Mehmet Habil

Şiire Bulanan Düşlemler

Torontolu Türkler, Nurgül Salimova'yı bağrına bastı

Ahmet Türkay: BAHAR GÖZLÜ KIZ

Ayol, bizden bölücü mü olur