Minareyi kaybedersek, köyümüzü kaybederiz...

 

Bundan 40 yıl öncesi gerçekleştirdiğim bir ziyaretten sonra, Eğridere'ye bağlı Ürpek ( Lübino ) köyünün tanıtımı için ele aldığım yazının başlığı "Siyah bal ve köprü hayali" olarak beynime kazınmış.

Hemen hemen artık terk edilmiş sayılacak dağ köyünün, ender rastlanan siyah ve kokulu çiçek balı şifalıdır.

Bir de her zaman, padişah dönemi olsun, komünist dönemi olsun, bir köprü hayali ile yanıp tutuştu hep bizim Ürpekliler, çünkü köyleri, ulaşılması zor dik ve kayalık yamaçlara kurulmuştu.

İşte bundan dolayı, ahalisi en yakın kasaba olan Eğridere'ye yürüyerek veya at üzerinde gidiyordu. Aslında şose yolu var ama 10 kilometrelik yol 60 kilometre uzuyor.

Ürpek köyü, eski tarihlerde gerçekten meşhur bir ilim ve irfan yuvasıymış, Kırcaali şehrinin ileri gelenleri bile buradan çıkıyormuş. Bunları bana Bursa'ya göç etmiş, mülkiye mezunu yaşlı bir Ürpekli anlatmıştı.

Ama asıl değerli bir ecdat  mirası olarak köyün iki katlı camisi sayılır. Vaktinde katın birisinde büyük bir kütüphane bulunuyormuş.

Acaba, şimdi nerelerde o çok değerli kitaplar ve defterler? Bilen yok! Ama, illa ki, bazı köylüler o kütüphanenin tek tük kitabını halen korumaktadır inancını taşımaktayım.

Burada asla bir 40-50 yıllık mazisi olan kütüphaneden bahsetmiyorum. İnsanoğlu tarafından yok edilen, söz konusu 200 -300 yıllık bir kütüphanenin tarihine dem vurmaktayım.

Ürpekliler çoktan çil yavruları gibi dağıldılar, çoğunun baba evi yıkıldı, temel taşları bile toprağa gömüldü.

Sadece 2-3 yıl öncesi, Bursa'da oturan bir avuç aydın ve zengin Ürpekli göçmen, bahsettiğim camiyi restore etme kararı aldı. Cami yapısı ise büyüktü ve tamirat faturasının epey kabarık çıkacağı belliydi ama ne olursa olsun, Küçük ve Büyük Arda'nın birleştiği yerde artık yepyeni ve bembeyaz bir cami abidesi yükselecekti.

Gün gelecek, bu yörede emsali olmayan cami, turist akınına uğrayacak. Belki de, bir kültür ve müze merkezine dönüştürülecek...

Bugünlerde artık restorasyonun son aşamasına gelindi ve sevgili Salih Bahtiyar şu tarihi notu düştü;

"Allah'a çok şükür, belasız kazasız minaremizin restorasyonu tamamlandı. Şimdi bütün işçilerimiz fedakarlık göstererek, camimizin iç restorasyonunu Kurban Bayramı'na kadar tamamlamak için çalışıyorlar.

Ancak ilgilenen hayırseverlere ricamız;

Biz, müteşebbis heyet olarak, bugüne kadar yardım talebi etmedik. Fakat bu sene bir ay içerisinde hem minare, hem iç restorasyonu tamamlamak için borçlanma söz konusu oldu. Onun için, maddi katkıda bulunmak isteyenler, şu anda bütün bu işlerin sorumlusu ve kontrolünde olan Ürpek Muhtarı Sıtkı Bey, ayrıca Dernek Başkanı Güner Bey ve Ardino Belediye Başkanı İzzet Bey ve yardımcıları ile görüşüp, bilgi alıp yardımda bulunabilirsiniz."

Anlaşıldığı kadarı, Ürpekliler'e biraz omuz atıp sahip çıkmak gerekiyor. Nice Kırcaalili, Eğridereli veya Cebelli iş insanı ortalıkta dolaşmakta. Ayrıca, Ankara'daki TİKA veya YTB'de bizleri neden sevindirmesin. TİKA'nın Kırcaali sorumlusu ile irtibat kurmak istiyorum ben...

Yine Ürpekli olan Kemal Müezzinoğlu ne demişti; "Minareyi kaybedersek, köyümüzü kaybederiz!"

Mümin TOPÇU