1. Mayıs kesiti

İki ülke, üç beş rejim yaşadım ve gördüm.

Bizim nesil, BKP'nin 1. Mayıs'larını hala unutmamıştır.

Köylüsü, işçisi, öğrencisi ve askeri ayrı ayrı aynı coşkuyu paylaşırdık.

Sosyalizm kahramanı olan işçilere madalya verilir. Madalyası olanlar onu yakasına takar ve bayram yerine böyle gelirdi.

İşte o günlerden kalma bir kıta;

 

"Tak çiçeğini yan yana

Madalyanla beraber

Bahtiyar desin sana

Hep karşıdan görenler."

 

Köy meydanı tıklım tıklım. Cami ve okul arasında koyun kuzu kesilir, kazanlar kaynardı.

Hava güzel ise çimenlerin üzerine büyük sofra kurulurdu.

Kart koyunları köylü tüketir, körpe ve nazik kuzuları yöneticiler...

Duası da ediliyordu tabii. Henüz komünizmin emekleme çağlarıydı. Sonrasında ateist yapıldık, sofralara dua yerine rakı geldi...

Köylü halk, bu tür kutlamalardan ayağını çekti. Kalabalık toplu "banketler" de kalktı.

Gurbete gidenler, bu bayramı çalıştığı yerlerde kutlamaya başladılar.

Böyle ce 1.Mayıs, Dimitrovçu ve Jivkovçu öğrencilere kaldı. Nice şiirler okuyorduk, şarkılar söylüyorduk. Seviyorduk 1. Mayısı.

Tam büyüdük derken Türkiye ye geldik.

Memlekette demokrasi var, hürriyet var.

Komünizm yasaktı. 1. Mayıs var ile yok arasındaydı.

Örfi idareler, muhtıralar, darbeler vs.

BKP'nin işçi bayramında verdiği toplu yemek merasimlerini andırıyordu sokaklardaki iftar sofraları ama iki yıldır salgın sebebiyle iptal oldular.

Ramazan'ın en sevdiğim yanları çocukluğumda kaldı. Sevilecek sadece Ramazan davulcusu kaldı. Kapınıza gelirse sakın boş göndermeyin. Bu kültür yaşasın!

Yaşasın 1. Mayıs!