Yüreğimin kandili yanar hep içimde
Nejla ALAGÖZ
Ay ışığı karanlığında,
gecenin içinde nefret söylemleri.
Savaş ve kan kokusu soğukta,
yürekler üşümüş, insanlık ölmüş.
Devler debreşirken sahnede,
mazlumun ahları göklere çökmüş.
Çehreler artık solgun ve yorgun,
kanat çırpmaktan umuda ve insanlığa.
Filler tepişirken ezilir karıncalar,
üç beş zengin mutlu küstah sofrasında,
İnsanlığa zifiri karanlık yanşmakta,
yüreğimin kandili yanar hep içimde.
Değerlerim ve sevdiklerimle,
yaradan gökkubbede neyse ki şahit,
İnancımız ve insanlığımız bizimle,
küçük mutluluk diye bir şey yok.
Seher vakti uyanabilmişken, ek tohumlarını sevda çiçeklerinin, kırmızı, sarı, beyaz, pembe baktıkça, huzur aşılasınlara tüm yüreklere.
Seher vakti uyanabilmişken, ek tohumlarını sevda çiçeklerinin, kırmızı, sarı, beyaz, pembe baktıkça, huzur aşılasınlara tüm yüreklere.
