Herkes gibisin
Elvan GÜNAYDIN
Herkesin kalbinde boşlukları vardır.
Kalbinde boşluklar olmayan bir kişi bile olamaz, eminim ama ispat edemem.
Senin de var, benim de, herkes gibi. Hayallerim ve kırıklıkları gibi.
Herkesin böyle kalın kalın dosyaları vardır içindeki kütüphanede.
Kırıklar, şiddetli kırıklar, fırtınalar, esintiler, bir de iyi kiler.
Muhakkak vardır, eğer yoksa bulunduğunuz yeri, aklınızı ve düşleyişinizi değiştirin.
Kimse bir diğerinden üstün ya da aşağıda değil aslında; ama herkes aynı algıda olamadığı için, tavrıyla bi şekilde sınıfını belli ediyor. Sınav sonucunu öğrenmek gibi bir nevi.
Bu sonuca etki eden her şey sensin, çalışman disiplinin, aklın, kalbin ve mantığın, karşılığını da alırsın. Ne eksik ne fazla!
Kendini olduğun yere ait değilmiş gibi hissettiğin anda, kalbini ve boşluklarını hemen kapat.
Kapat ki senin inceliğini bilmeyen o korkunç egoların arasında zayi olmasın düşlerin.
İçine istemediğin zehirli sarmaşıklar girmesin.
Bulunduğun yerlerden keyif al, tadını çıkar, eğlen; ama o ana ait olma, sadece yaşa.
Akıp geçsin zaman. Keyfin ve güzel anılar kar kalsın yanına...
Yoksa o boşluklar sana uymayan maddelerle doluyor. Tamir olmak yerine tıkanıyorsun.
Yanlışlıklar içinde bir de yalnız başına temizlemek zorunda kalıyorsun her şeyi yeniden.
Sil baştan; ama gereksiz sil baştan, gerek var mı ki?
Odaklan hayallerine, seni güçlü kılabilecek her şeye konsantre ol.
Şu tek seferlik süreci sana kıymet vermeyenlerin arasında, kendi değer yargılarını muhasebe ederek geçirmemelisin!
Uyan, bu topraklar sana uygun değil!
Sallanma, düzeltirim dediğin her an bataklık etkisi yaratıyor, farkında olamadan hayatında.
Serbest bırak kendini, kalbini ve seni bağlayan her ne ise onu.
Bırak, o gitsin yoluna, ister mutlu olsun, ister toslasın.
Düşünme, üzülme!
Kendine bak, yap bir uçurtma, uçur gitsin.
Hayallerini de iliştir, ucuna yükselebildiği kadar yükselsin.
Ruhunun yaraları da, merhemi de yine senin içinde.
Hadi, bul da iyileşsin!
