POŞET! POŞET! POŞET!

Dün yerimden kalktım atıştırmak için dolaba bakarken dikkatimi çekti. - Peynir, plastik kutuda. - Zeytin, plastik kutuda. - Sucuk, suni plastik bağırsak. - Dolabın içi, kapak kaplamaları plastik. Yer döşemeleri - laminat, parkeler plastik.

PAYLAŞ
Misyon Gazetesi -

Istrancalı çobanın tablet notları

POŞET! POŞET! POŞET!

Ders kitaplarımızda olmayan bir şiir ezberlemiştim.

Türkçesi; ‘’Bir çok miller aştı/Deve ile gemicik ile/Bir hayli yer dolaştım/

Tek tek sordum hepsine/Masa, kasa, çerçeve ve terasa

Özünüz nedir sizin/Plastikten mamulüz." dediler bana.

O zamanlar plastik bu denli hayatımıza girmemişti.

Denize veya pikniğe gittiğimizde, uçuşan poşetleri görüyoruz.

Bunu yapana kızıyoruz, poşette taşıdığımız gıda maddelerini,

afiyetle tüketip, kalan kısımlarını poşetleyip, çevreye duyarlı 

biri isek çöpe atıyoruz.

Pet şişeler, yoğurt kutuları ve daha bir çok hazır gıda kapları hep plastikten.

Bunlara evimizde ve sokakta rastlamak bizi rahatsız etmiyor.

Ancak petrolün yan ürünü olan

Poli Etilen Tereftalat'ından imal edilen bu kullanım kapları sağlığa zararlı.

Poli Etilen Tereftalat katı bir madde, yumuşatarak istenilen şekil verebilmek için içine bir çok kimyasal madde ilave ediliyor

ve bu maddeler kabın içindeki gıda maddelerine sızıyor.

Sonra gelsin kanser...

Dün yerimden kalktım atıştırmak için dolaba bakarken dikkatimi çekti.

- Peynir, plastik kutuda.

- Zeytin, plastik kutuda.

- Sucuk, suni plastik bağırsak.

- Dolabın içi, kapak kaplamaları plastik.

Yer döşemeleri - laminat, parkeler plastik.

Yahu, biz bu işe teslim olmuşuz. İşimiz Allah’a kalmış.

Dünyadaki canlılara bu plastiğe uyum sağlayacak bir organik

yapı vermez ise sonumuz yok.

Avrupa'da bir günde altmış milyon pet şişe atılıyormuş.

Biz büyüdük, kirlendi dünya.

Bir gerçek olduğu ortada. Bebeğiniz oldu. Gözünüz aydın.

İlk giysisi Zıbın yüzde yüze yakın kısmı polietilen.

Mama şişesi öyle.  Emziği yalancı veya hakiki plastik.

Yumuşak olsun diye, o tehlikeli kimyasal maddenin en çok katıldığı Emzik.

Az önce haberlerde geçti, deniz suyundan üretilen tuzda plastik parçacıkları varmış.

Kanımıza karışır mı ki? Neden olmasın!

Bakmışsın yıllar sonra, ortalıkta şeffaf insanlar dolaşıyor.

Pelikanların göç ederek gittikleri ve yavrularını büyüttükleri bir tropik adadan yılda 500 ton plastik atık toplamışlar.

Plastik atık ile beslenen ölü pelikan ve pelikan yavrusu yuvalarında...

Her şeyi maddiyata bağlayıp da, poşet parasına takanlara bilgi olsun.

Poşet ve plastik kaplar yasaklanmalı. Çevremizi seviyor isek.

Yürüyüşe çıktığınızda gördüğünüz her plastik mamulü torbanıza atsanız, o torbayı taşıyamazsınız...

Dünya imdat çığlıkları atıyor!

Duymuyoruz! Görmüyoruz!

Şaban Ali AYDIN

HABERİ PAYLAŞ:
BUNLARA DA BAKIN