İbretlik - İbrahim Kamberoğlu

İbrahim KAMBEROĞLU

***

ibretlik

yıllar önce kanadımı kırdılar

uçmasına uçtum,

istediğim yere değil,

düştüğüm yere kadar

tutan olmadı...

sonra sazımı aldılar elimden

çalmasına çaldım amma

sevdiğim şarkılar sustu,

ne kadar istekliydim allahım

duyan olmadı...

yıllar sonra

sözümü kestiler utanmadan,

söylemesine söyledim

ama söylediklerimi

sayan olmadı...

şimdi de gülüşümü çaldılar

gözyaşlarım aktı pervasızca

gülmesine güldüm

yaşarken öldüğümü

gören olmadı...

kanadımı kırdılar sazımı aldılar

sözümü kestiler

gülüşümü çaldılar,

nedenini asla

soran olmadı... ·

***

sancılı zaman

sabahlar,

seyretti yılgın ve üzgün

topluca intiharını

günahsız yıldızların...

günler,

ürkek ve tedirgin

takıldı peşine

gebe bulutların...

akşamlar,

yorgun bezgin

dinledi acı feryadını

çiçekli tabutların...

geceler,

yüreği sancılı

aldı koynuna karanlıkları

bekler durur intikamını

aldatılan umutların...

***

sanık

kimseler bilmiyordu

ama bu çoktandır böyle,

yazdığım şiirleri

sokak çocuklarına veriyorum

derme çatma uçurtmalarına

kuyruk yapsınlar...

hüzünlenince son yazdıklarımı

tekirdağ sahiline bırakıyorum,

şahidim martılar ve kumdaki yosun,

varsın marmara adasında sarhoş balıkçı

deniz kızına şiirler okusun...

iki gözüm önüme aksın

hiç haberim olmadı

ama parmak izlerimden

peşime düşmüşler,

kamu malına zarar vermekten

her yerde aranıyorum...

hora feneri gibi yalnız ve hüzünlüyüm,

marmara denizi kadar yorgun,

huzuru şeytan alıp götürmüş

du yu ru lur,

lütfen duyanlar duymayanlara söylesin,

avukatlığıma soyunacak bir kadın arıyorum

ücret dolgundur...