CANIM TÜRKÇEM, KANIM TÜRKÇEM

CANIM TÜRKÇEM, KANIM TÜRKÇEM

   Anamdan doğalı içimdesin, kalbimdesin, dilimdesin… Sen, yücelerin yücesi, erişilmez zirvelerin zirvesi. Vicdanım sızlıyor, vicdanım acıyor. Gün be gün, seni doğru dürüst idrak edemedim, yeri geldi can kan pahasına savunamadım, seni anlamadım…

Gün oldu, sen bir suçtun. Üç yaşında bir yavru:" Anneee!" diye haykırdı. Suç işledi. Anne cezaya çarptırıldı. Zaman oldu, neler değişti, neler değişmedi. Sen, koca millet meclisini hop kaldırttın, hop oturttun.

   Bu, senin yüceliğine en büyük kanıt değil mi? Bu meclis ki, asli memleket sorunlarını unuttu, milleti de bir güzelce uyuttu. Sen, yan geldin şöyle parlamento gündeminin baş köşesine.

Sen, dostlara uğur, düşmanlara zararsın. Eşitlik var diyorlar, demokrasi geldi, diyorlar. Palavra kardeşlik, bunların tümü palavra…

   Seni anlayanlar çok iyi anladılar. Sen varken gözlerine uyku girmiyor. Yoluna kapanlar kuruluyor, sapanlar savruluyor… Dünyada acaba başka bir dile böylesine düşmanca bakılmış mı, adına ölüm ağıtları yakılmış mı, kurşunlar sıkılmış mı?

   Canım Türkçem, kanım Türkçem!!!

Mehmet ALEV,

Filibe