Analgin ve Ölüm

Dospat.

Rodoplar'da küçük bir dağ kasabası.

Bir de küçük bir oyuncak fabrikası.

Fabrikanın giriş kapısının önünde sıra var.

Vardiyaya girecek olan Sırnitsalı (Şabanlı) kadınların ateşi ölçülüyor.

Herkes kontrol ediliyor.

Bazı kadınların yüksek ateşi var, fakat gereken tedbir alınmış.

İşinde olmamak için ateş düşürücü analgin hapı yutuyorlar.

Bu işe ve maaşa ihtiyaçları var.

İşçi kadınları, sigortalarının ödenip ödenmediği, aldıkları maaşın yetersizliği veya iş koşulları asla ilgilendirmiyor.

İşçi kadınlar sadece işinin başında olmak istiyorlar.

Onlar için diğer bir seçenek ölüm...

Pandemi var.

Bazılarının ateşi yüksek.

Bu pandemiden ölünüyor, en azından televizyonda böyle söyleniyor.

Fabrika önünde sırada bekleyen bu isimsiz kadınlar için hangi ölüm daha korkunç?

İşsiz kalmak gerçek ölüm demek, virüsün getirdiği ölüm ise daha az korkutucu.

Kadınlar çalışmak istiyorlar.

Sabahları analgin alıyorlar.

Birbirinin avuçlarına 2-3'er hap salıyorlar.

Böylece işini, ailelerini, geleceğini ve çocuklarını koruyorlar.

Pandemi de neymiş, ne hastalığı, ne korkusu?

Bu kadınlar klasik seçimini yapmışlar.

Analgin veya ölüm...