ANA DİLİ KUTLAMALARI VEYA İNSAFA GELİN, EFENDİLER, İNSAFA!

ANA DİLİ KUTLAMALARI

VEYA İNSAFA GELİN, EFENDİLER, İNSAFA!

Böyle bir günün kutlanmasına bir grup gencin Bengal dilinin

resmen tanınması mücadelesinde katledilmesi sebep gösteriliyor.

 1984 - 1990 yıllarında, Bulgaristan vatandaşı Türklerin kimliği,  dili ve dini silah gücüyle silinmek istendiği son asrın en büyük ayıbıdır.

Bir defa daha tekrarlıyorum: kimliği, dili ve dini yok sayılmaya

çalışılan bir buçuk milyondan fazla azınlıktan bahsediyorum.

Tamam, bu rezaletin altında yıkılan sistemden sonra,

demokrası geldi deyip, bir parti kanadı altında

umutlar dolu yıllar yaşamadık mı?

İsimlerimiz  iade edildi.

Seçimden seçime meclise oylarımızla ''vekillerimizi'' kondurmadık mı?

Tamam da, onların arasından bir tanesi bile meclis kürsüsünde bizim öz kimliğimiz, Ana dilimiz, örf ve adetlerimizle ilgili bir konuşma yaptı mı?

Yapmadılar. Yapamazlardı!

Zira Jivkov sisteminin topla, tüfekle yapamadığını onlar bir imza ile yapmışlardı.

''Yeni Anayasa'' maddelerinin birinde, Bulgaristan'da Türk azınlığı yok,

Türkçe konuşan Bulgarlar vardır ibaresini tanımışlardı, ki bunu geç anladık.

Bir ülkede o azınlık Anayasa ile yok sayılıyor ise,  okullarda,

kendi Ana dillerini okuma hakkını da kaybetmiştir ki,

bu gün bu konuda kısır tartışmalar beyhudedir!

Son yıllarda Ana dilimizle ilgili göstermelik etkinlikler yapılmaya başlandı.

Bana Ana dili denince, tüm dillere saygı ifadesi demagojisi yapmasın kimse!

Ana dili denince, her bireyin kendi Ana dili gelir akla ve böyle Ana dilleri günlerinde,  kendi dillerinin saygı ile kabul edilmesidir mesele.

Maalesef, bizim azınlık statümüz bile tanınmayan  "demokratik" çağımızda, Ana dili

açılış törenleri bile başka dilde yapılıyor,  tebrikler de keza!

Yine de eyvallah, okullarda Ana dili okumaktan mahrum çocuklarımız öylesine Ana sütü gibi tatlı dil ile şiirler okuyorlar,

şarkılar, türküler okuyorlar ki,

bu istense de, istenmese de,

var olduğumuz ve var olacağımızın en bariz garantisidir.

İnsafa gelin, efendiler, insafa !

Naim BAKOĞLU,

Silistre