ÖMRÜMÜN ÖTE YAKASI

ÖMRÜMÜN ÖTE YAKASI Oralarda yok saydılar, buralarda unutuldum Tavana atılan eski sandıklar gibi. Sakalıma düşen tel tel aklar O şımarık yılların parmak izleri. Alçağın teki günün birinde Arkamdan sırıtmasın diye. Bugünden tezi yok öğrenin lütfen İçimdeki gizleri. Yine gözlerimde bir hüzünlü gece başlar Düşlerimde mutlu olmak artık yetmiyor bana Anamı mutlu edecek bir işim de olmadı Ama kırdım kafesleri özgürlüğe uçtu kuşlar Her bulut yağmur taşımıyor suçlamayın rüzgarı. Seyretmekle aşılmıyor bu gönül İmrendiğim yokuşlar. Sevgi büyüyorsa hasret bir şey değil. Gurbeti de yok say tüketmiyorsa umut. Bu gidişle kitapsız bir şair kalacağım. Ama hiç umurumda değil onun bunun cakası. İzninizle arkadaşlar artık tek bana kalsın Çileli ömrümün öte yakası. SEVGİ Benden çok önce üstat ozanlar En güzel şiirlerini Adamışlar sana. Kala kala Bir tek sevmek kalmış Benim şansıma İbrahim KAMBEROĞLU