MESTANLI MEYDANI

Adımız, kimliğimiz ve benliğimiz uğruna canlarını siper eden Şehirlerimizi unutmadık. Unutmayacağız! Her Aralık ayı geldiğin
de yüreğimizdeki hala o sıcak sızı ile onları rahmet ve minnetle anıyoruz. Mekanınız cennet olsun, nur gözlü masum kardeşlerimiz...

MESTANLI MEYDANI

Tükendi sabırlar

Merhametler kırıldı

Yok mudur hiç bir derman

Yazarken fermanımızı hain eller

Yıllardan bin dokuz yüz seksen dört

Kara bir gündü aralık yirmi dört

Sönmüş ocaklarda duman hala

Kardeşçe yaşadıklarımız olurken düşman

Düşüyor meydanda canlar

Tek

Tek

Anaların

Babaların

Bacıların

Yürekleriydi yanan

Kimdi kalleşçe savaşlar açıp

Kabuk tutmayan yaralar bırakan

Korkmadık

Yürüdük namlunun ucuna bağrımız açık

Giderken bakmadık arkamıza

Şehit düştük meydanında

O düşüş

Milyonların şahlanışıydı

Korkusuzdular

Bir Anneydi

Bir Türk kadınıydı

Yavrusuyla birlikte tankların önüne atılan

Başka bir ana kuzusuydu

Kanlar içerisinde yerde yatan

Nice canlar verildi kimlik uğruna

Hapsetseler de

Belene kamplarına sığmadı yürekleri

Türkçe kuruldu özgürlük hayalleri

Türkçe savruldu sloganları

“Biz Türküz

Türk kalacağız...“

Şahit olurken tüm dünya bu tarihe

Düşen yüreğimdi

Mestanlı Meydanı'nda

Hala al kanım kokar

Ağlayan toprağımda

Aynur Mahmudova KAPLAN,

Mestanlı Meydanı