MEFKÜRE MOLLOVA
Dünya vatanımız olsa/ her kentte yeniden doğsak/ şu bir ömürcük misafir kaldığımız/ toprak üstünde/ iki yudum lokmayı acısız yutsak.
Bulgaristan'daki Türklerinin Edebiyatı - 2.
MEFKÜRE MOLLOVA
***
Çoktandır unutmuştum
kadın olmayı.
Aklımı kalbime katıp da
dalgalanmayı.
Otuz beş yaşındasın diyordum.
Ak yollar var başımda.
***
Dünya vatanımız olsa
her kentte yeniden doğsak
şu bir ömürcük misafir kaldığımız
toprak üstünde
iki yudum lokmayı acısız yutsak.
SEVGİ
Hani
bir ninniyle uyutmuştum ya seni
Uyku senin
şiir benim olmuştu.
Anlaşmıştık ya sözde
seninle.
Niçin geldin yine böyle.
KÜÇÜK DÜNYAM
Kalbim o kadar engin ki,
bütün cihanı kaplayacak.
Kalbim o kadar minicik ki,
bir tek sevgiden çatlayacak.
ZENCİNİN SESİ
Yol verin bize,
yol verin yool!
Biz de çiğnemek istiyoruz
şu toprağı hür ve bahtiyar,
içimizde bir dudak gülüş bir
lokmacık yaşamak arzusu var.
EH DÜNYA
Eh! dünya dünya
çıldırtıyorsun sen insanı.
Her dakikan başka
Her an sancılar içinde.
Ne doğuracaksın bize
yarın bakayım
güneşler içinde?
***
Sofya Üniversitesi Filoloji Fakültesi mezunu olan Mefküre Mollova, Bulgaristan Türk şiirinde ilk kadın şair olarak karşımıza çıkmaktadır. Şiirleri, uzun süre sadece dergi ve gazetelerde yayımlandı. İlk ve tek şiir kitabı “Şiirler”, 1964'te basıldı. Siyasî nedenlerle işten atıldı. Kendini Türk dili alanında yaptığı çalışmalara verdi.