Edebiyat

Приятели мои, да тръгнем...

* Името Реджеп означава „достоен за уважение”. И наистина, сладкодумният и весел Реджеп е бил изключително тачен от съселяните си и от приятелите си в Бургас. Хора от Куклен, с които съм разговаряла, са ми разказвали как цялото село идвало да го види в къщата му щом пристигне, как всички го наобикаляли, сядали където сварят и го слушали със зяпнала уста. Може би именно харизмата и авторитетът му са били причина Държавна сигурност да се страхува от него и да го премахне, а след смъртта му да продължава да преследва сина му Ердинч. Ако днес името на Реджеп Кюпчу все още не е забравено – поне в Бургас, дължим това на малцина и най-вече на Недялко Йорданов, който през 2006 година подготвя стихосбирката му „Приятели мои, да тръгнем” и написва в предговора своите болезнени спомени за „един винаги весел човек.”

EVİN ÖTENAZİ İSTEĞİ (Bulgaristan göçmenlerinin hüzünlü evleri)

kırık dökük evin hüznünü suladı/ ara sıra yağmur / ev yeşillenmedi / hayat akmadı damarlarına / peykasında iki karınca / bir karınca öbür karıncaya dedi ki: / avludaki kızılcık ağacı /  neyi olur evin?

ANİDEN DOĞAN DOSTLUK

Arkadaşlarım yanaşan tren vagonlarına binmeye başladılar ama benim canım nedense binmek istemiyordu. Daha doğrusu, bu mutsuz amcadan ayrılmak istemiyordum. Çok kısa bir zamanda ikimiz birer iyi dost olmuştuk. Benim fotografımı istedi ama yanımda bulunmadığını söyledim. "Mektupla gönderirim!" diye seslendim ona. Biri birimize ellerimizi uzatarak vedalaştık.Vagona adımımı atmadan önce, Türkiyeli amca beni kucaklarcasına kolları arasına aldı ve alnımdan birkaç kere öptü.

Ve Yol '89

Bu yol uzun / upuzun / uzanıp serilmiş Dobruca'nın düzüne / alıp da başımı gidemiyorum / gidilmiyor bir türlü / sılada kalanların vebali üzerimde...

Küçük bulutlar treni

aslı astarı budur / her sabah / küçük bulutlar treniyle gelen / bayramdır bize / şükür çok şükür / bayramlandık bugün de

GALİP SERTEL'DEN ŞİİRLER

Bir tutam pelin otu Dobruca bozkırından/ bir yudum su Kıdırşık çeşmesinden öğle vakti/ içer durur Bosna köylü Hüsnü Efendi/ içer içer de kendinden geçer ecdadın efkar burcunda/ acı acı gülümser Baltacı Yeniköylü Ali Rıza Hoca/ gülümsemeleri kamenin turuncu/ oynaşıp durur kırçıl pala bıyığının ucunda.../

Yaşar Nabi Nayır ödülünü Batuhan Aşıktoprak kazandı

Varlık dergisinin, kurucusu Yaşar Nabi Nayır adına düzenlediği geleneksel edebiyat yarışmasının bu yılki öykü dalındaki birincilik ödülüne Batuhan Aşıktoprak layık görüldü. Genç öykü yaratıcısı, aslen Bulgaristan (Ömeroğllar, Eğridere) göçmeni bir ailenin oğlu ve kazandığı ödülden dolayı heyecanını gizlemiyor.

ANNEM

Annem, her gelenle geldi. Bir daha hiç gitmedi. Her an birlikteyiz - gitti gideli.

TÜTMEYEN BACALARIN BOYNU BÜKÜK...

“Dağlar dağlar, ah ulu dağlar / İnsanlar olmasa sizin yüceliğinize / kimler bel bağlar?”

KÖPRÜ

RODOPLU TÜRK YAZARLARIN BULGARİSTAN TÜRK EDEBİYATININ GELİŞMESİNDEKİ YERİ

Bulgaristan Türk edebiyatının gelişmesinde, Rodoplu Türk yazarların, hiç şüphesiz, günümüze kadar büyük katkıları olmuş ve bunun gelecekte de süreceği düşüncesindeyim. Ancak bu katkılar, hangi açıdan bakarsanız bakın, geniş kapsamlı ve zengin içeriklidir.

HAMBAR DERE GÖRÜNÜYOR MU, OĞLUM?

Hele annesi! Yunus, annesini merdiven başına getirdi. Yaşlı kadının her katı, her odayı, kendi gözleriyle görmesi ve sevinmesini istiyordu.  Zaten şu göç olayı onu vaktinden önce yaşlandırmıştı. Kadıncağız, dik merdivenin üçüncü basamağında yasılı kaldı. Tüm takati kesilmişti. Yunus hemen yetişti. Annesine sarıldı ve onu sağlamca tutarak, ilk kata çıkarmayı başardı. Odaları gezdiler. Anne ikide bir elini yüzüne sürerek, Allah'a duacı oluyordu, gelini ile torunlarına uzun ömürler diliyordu.

Şarkı Olmuş Bir Şiirin Hikâyesi

Ötelerden beri var olup gelen büyüklerimizi gereken saygı ve şükranla anıp tanıtmak, hele de bir azınlıklar konumunda olan bizler, kıyıda kuyuda kalanları araştırıp gün yüzüne kavuşturmak, umumun dikkatine sunmak, her eli kalem tutan aydınlarımızın boyun borcudur diyerek, rahmetli Mehmet Müzekkâ Con'un özgeçmişinin bir yerlerde yazılmasına, bir köşelerde yayınlamasına katkılarda bulunulur niyetiyle, işittiklerimi, bildiklerimi sıradan bir başlıkla " Şarkı Olmuş Bir Şiirin Hikâyesi" olarak paylaşıyorum...

ANA

Seni dokuz ay karnında taşıyan, bir parça etten yetiştirip büyüten o ananın büyüklüğünü nasıl olur da bilmezsin? Gece uykusundan almış, beşiğini sallamış, başucunda yanık yanık ninniler söylemiş. Adım atmasını, ekmek-su istemesini öğretmiş sana. Namus demiş, haysiyet demiş ana! Geceleri gündüzlere katarak, yağmur-çamur dememiş, çalışmış. Evlatlarım rezil olmasın diye, yememiş yedirmiş, giymemiş giydirmiş. Kendisi okuyamamış ama evlatlarım okusun demiş, okutmuş. Bu yüce anayı nasıl bilmezsin sen? Onun öyle büyük bir kalbi vardır ki, dünyaya yeter. Sadece sevgi ve iyiliklerle doludur.

MASALIMSI GERÇEKLER

Sabahları martıların kaygısız çığlıklarıyla uyanan, kâh durgun, kâh azgın dalgalar üstüne güneşi ansızın doğan bir deniz şehrini mesken tutmuştu şair Recep Küpçü. Şahsının bilenmiş tutkuları gereği, şair mizacına en uygun, evrensel güzellikleri, özgürlükleri bağrına yâr etmiş, mutluluklara yelkenler açan bir deniz şehri olmalıydı Burgaz.

ÜSTADIM, ŞARKILARDA VE TÜRKÜLERDE YAŞIYORSUN SEN...

En çok da senin eserlerini okuyorduk, Üstat. Daha ilkokulda hocalarımız bizi seninle tanıştırdılar. Okulda, koro halinde " Aldırma gönül, aldırma!" dizelerini seslendiriyorduk. Azeri kardeşlerimizin bir bestesi miydi bu, yoksa bizim bura Türklerinin bir yansıtması mıydı, tam hatırlayamıyorum, ama biz bunları söylüyorduk! En çok da "Kuyucaklı Yusuf" romanını beğenmiştim. " İçimizdeki Şeytan", "Kürk Mantolu Madonna" romanları da harikaydılar.

Balkanlar'da Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi'nin ilk sayısı çıktı

Balkanlar'da Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi (BALTED), Balkan Türklerinin Türk dili faaliyetleri ve edebî üretimleri alanında faaliyet göstermekte ve söz konusu sahadaki çalışmaların desteklenmesi ve bilimsel bir nitelik kazanması amacını taşımaktadır.

EBEDİYETE GÖÇEN ŞAİRLERİMİZİN ESERLERİNDEN SEÇMELER

Kuşlar kanat açıyor / kuşlar kanat açıyor ufukta, / Kanat üzerinde / ufuk gülüyor.

BİR HÜZÜNLÜ TÜRKÜDÜR BİZİM HİKÂYEMİZ

Sessiz adımlarla sonbahar aralıyor kapıyı / Güneş daha bir utangaç / Günler daha bir koşu içinde / Akşam ha oldu ha olacak / Haydi Kadriye’m patlat bir türkü / Sofya radyosunda namımız duyulsun